Enkele fragmenten uit het verhaal van Annick
‘Als je eenmaal weet hoe het werkt bij Baer, dan wordt het beter voor je’, kreeg ik als goedbedoeld advies. Maar Baer was anders. De eerste twintig maanden was hij meerdere keren per maand ziek en gedurende een jaar sliep hij extreem weinig overdag. Best een pittige tijd. Met drie maanden kreeg hij nog veertien voedingen per 24 uur, dus dat betekende ook een paar keer per nacht het bed uit. De eerste acht maanden sliep hij dan ook in een co-sleeper op onze kamer.
Na het bezoek aan het consultatiebureau, toen Baer drie maanden was, zijn we overgestapt op voeding voor hongerige baby’s. Dát was het; Baer had grote honger en vanaf dat moment ging het beter. Slapen had wel nog even tijd nodig. Op zijn eerste verjaardag sliep hij een nacht door. Wat een heerlijk cadeau voor ons! Met 21 maanden sliep hij echt door…
Het eerste jaar van het moederschap vond ik zwaar. Ik was heel onzeker: het krijgen van een kind heeft zo’n impact. Er komt zó veel op je af, waar je geen weet van hebt. Ik had van tevoren meer willen weten, maar ik heb nu gemerkt dat er nog veel taboes zijn; over sommige dingen praat je niet. Daarnaast heeft ook iedereen een mening. Omdat je de ervaring niet hebt, word je onzeker. Dat werd nog eens versterkt, omdat Baer laat was met alles….